Arjantinli Lucrecia Martel’in yönettiği, hem “sessiz” hem de “dönüşüm” anlamına gelen MUTA; tamamen kadınlardan ve sembolizm, saklı anlamlar ve entrikalarla dolu bir dünyanın güzel ve gizemli bir tasviri.

Gerçeküstü anlatı, tropikal denizde demir atmış bir gemide geçiyor. Şafak sökerken ve elektrikler vızıldayıp canlanırken, güzel ve şık giyimli dişi yaratıklardan oluşan zarif bir ekip, kapılardan böcek gibi çıkar. Yüzleri görünmüyordur.

Kaplumbağa desenli gölgelerinin altında sahte kirpikler uçuşur ve yeni bir özel dil, bir mors kodu, tıklamalar ve titreşimler ortaya çıkar. Dişi krizalitler, garip metamorfozlarına hazırlanıyorlar.

Martel’in benzersiz filmi, Miu Miu saplantısının özünde yer alan feminenliğin dönüştürücü gücü üzerine büyüleyici bir kişisel dışa vurum.